Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2012

28η Οκτωβρίου....κάλλιο αργά παρά ποτέ!!!

Κάλλιο αργά παρά ποτέ λενε οι πρόγονοι μας και ταιριάζει απόλυτα σε μένα που μπλέκομαι με πολλά και δεν καταφέρω πάντα να ανεβάσω εικόνες από τη δουλειά που κάναμε έγκαιρα.....

Αφού λοιπόν τελείωσε το τριήμερο εορτασμών....ας σας δείξω και κάτι ακόμα από τις εργασίες μας για την 28η Οκτωβρίου και γενικότερα για την χώρα μας....

Στην προσπάθεια μας να κατανοήσουμε την ειρήνη και κυρίως τον πόλεμο...πάνω στη συζήτηση γιατί κάποιες χώρες...άνθρωποι πολεμάνε τους άλλους...το πήγαμε στο γιατί οι χώρες που πήραν μέρος σε αυτό τον πόλεμο για τον οποίο μιλάμε, να ήθελαν να πάρουν την Ελλάδα μας...η συζήτηση αυτή μου έφερε στο μυαλό την εργασία της αγαπημένης μου Pitsinas...που είχε κάνει πέρσι και το είχαν ζωγραφίσει τα παιδιά...έτσι διαμόρφωσα μια εργασία που να έχει μια κορνίζα....μέσα στην κορνίζα να ζωγραφίσουμε την αγαπημένη μας εικόνα από τη χώρα που ζούμε..ρωτώντας τα παιδιά '' γιατί ήθελαν οι ξένοι να μας πάρουν την Ελλάδα'' και ένα προγραφικό ΟΧΙ....στο οποίο έπρεπε να ενώσουν τις τελίτσες για να δουν και τη φορά των τριών γραμμάτων και αν ήθελαν να το διακοσμήσουν....και κάπως έτσι να απαντήσουμε στους ξένους ότι....ΟΧΙ δεν θέλουμε να πάρετε την Ελλάδα μας γιατί......




Στη συνέχεια ασχοληθήκαμε με την σημαία μας, την αγαπημένη....την αγγίξαμε...την ζωγραφίσαμε ελεύθερα και όχι...μιλήσαμε για τα χρώματα της...για τις λωρίδες της και τι συμβολίζουν και διαβάσαμε το ''ασπρογάλανο πανί'' από το ανθολόγιο της πρώτης δημοτικού αν θυμάμαι καλά...και αφού είχα σκοπό να το ζωγραφίσουν αφού τα κοριτσάκια τρελάθηκαν με τις νεράιδες κτλ....εκτύπωσα την εργασία της Ελένης Μαμανού...αν το λέω σωστά το όνομα...sorry αν όχι.... ώστε να έχουν και την ιστοριούλα μαζί....


Τέλος.....επειδή είδα αρκετό ενδιαφέρον των παιδιών για το φωτογραφικό υλικό που τους παρουσίασα...και ταυτόχρονα ένα κενό στη σύνδεση των ποιημάτων τους  με τις αντίστοιχες εικόνες των ηρώων....μη με ρωτήσετε γιατί....δεν ασχολήθηκα με τη γιορτούλα τους για διάφορους λόγους....σκέφτηκα να κάνω κάτι ανάλογο που είχα δει από κάποια συνάδελφο(....αλλά συγχωρέστε με δε θυμάμαι όνομα....) στις εργασίες για την 25η Μαρτίου....και να το προσαρμόσω σε εικόνες της 28ης Οκτωβρίου...ζωγραφίσαμε τους ήρωες και τις ηρωίδες με τα χρώματα που συζητήσαμε ότι φορούσαν και για ποιό λόγο ήταν έτσι τα ρούχα...παράλληλα κοψαμε καφέ γλασέ σε τρίγωνα...αφού τα μάθαμε πλέον...και κάναμε βουνά...μάθαμε και το φόντο με άσπρο- γκρι- μαυρο λαδοπαστελ για να κάνουμε το χιόνι και τον γκρίζο ουρανό....βάλαμε και τη φωτογραφία μας για να ζωντανεύσει η εικόνα....και να μαστε!!! πως θα είμασταν αν ζούσαμε το 1940 και πολεμούσαμε στα βουνά....

αυτά τα λίγα λοιπόν από μένα...έτσι για να κλείσει ο εορτασμός της 28ης Οκτωβρίου....και βουρ για επόμενα θέματα προσεχώς.....

Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2012

ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ

Σήμερα λοιπόν....
αποφασίσαμε να μιλήσουμε για τα περιστεράκια μας...εδώ και μέρες βλέπουν τα μικρά από εδώ και από εκεί σε βιβλία περιστέρια....αλλά χωρίς να μπορούν να τα ξεχωρίσουν...μερικά τα έλεγαν κοτούλες...άλλα πουλάκια...άλλα παπαγάλους...αλλά γιατί άραγε είναι στα βιβλία για τον πόλεμο;;;;;;
    
τους παρουσίασα λοιπόν το περιστέρι μου....τον φτερούλη και τα άφησα να μου πουν ιδέες για το πως μπορεί να έχει σχέση ένα περιστέρι με το θέμα μας...ομολογώ ότι δυσκολεύτηκαν οπότε το πήγαμε αλλιώς...

που βλέπουμε περιστέρια;  στον ουρανό....
τι χρώμα είναι; άσπρα...μαύρα....γκρι...με πιτσιλιές....
και τι κάνουν στον ουρανό; πετάνε και ταξιδεύουν....
αλήθεια μπορούμε να τα πιάσουμε; όχι γιατί μας ξεφεύγουν....
έχετε δει κανέναν περιστεράκι σε κλουβάκι; όχι...έχουμε καναρίνι, παπαγάλο....αλλά περιστεράκι όχι!!
οι ερωτήσεις ήταν από μένα και οι απαντήσεις ήταν ενδεικτικές των παιδιών που βοήθησαν στο να φτάσουμε στην....Ελευθερία.... τα περιστέρια λοιπόν βγάλαμε συμπέρασμα ζουν ελεύθερα και εκεί πέταξε ένα μικρό ''σαν εμάς κυρία που δεν έχουμε πόλεμο;''....ουφ!!!!ευτυχώς μας βγήκε η σύνδεσηηηηηηηη!!! Φυσικά τους λέω....και όχι μόνο αυτό...όταν έχουμε πόλεμο τα πουλάκια φεύγουν γιατί φοβούνται από το θόρυβο....''άρα το περιστεράκι θέλει την ειρήνη κυρία''....εντάξει λοιπόν...με έσωσαν τα μικρά....χιχιχιχιχι!!!είπαμε λοιπόν ότι τα περιστεράκια συμβολίζουν την ειρήνη...αφού η ειρήνη είναι κάτι που δεν πιάνεται και πρέπει να την συμβολίζουμε με πραγματάκια....μιλήσαμε και είδαμε τα σύμβολα της ειρήνης και μας ήρθε και η ανάγκη να φτιάξουμε και εμείς από ένα περιστεράκι....
κόψαμε....

ζωγραφίσαμε

και όταν μου τα έφεραν στα χέρια....με ένα τρόπο μαγικό...μου έπεσαν και γέμισαν το πάτωμα μας...πολυχρωμο έγινε πάλι!!
Αντε είπα....αφού την έκανα τη ζημιά θα με βοηθήσετε να τα μαζέψουμε; ο καθένας μπορεί να αναγνωρίσει το δικό του;
Αφού λοιπόν ο καθένας διάλεξε το μοναδικό του περιστεράκι κάναμε ότι είμαστε περιστέρια....ανοίξαμε τα φτερά μας και κινηθήκαμε στο χώρο.....και έτσι όπως ήμασταν τους είπα να κλείσουμε τα μάτια και να σκεφτούμε αν μπορούσαμε να μας ταξιδέψει ένα περιστέρι στη ράχη του που θα ήθελε να μας πάει...οι επιλογές μας ήταν πολλές και πρωτότυπες...

θέλω να πάω στην Πορτογαλλία....
θέλω να πάω στους θεούς του Ολύμπου...
θέλω να πάω στο ουράνιο τόξο...
θέλω να πάω στον Άρη....
θέλω να πάω στη θάλασσα....
θέλω να πάω στην ήλιο να δω πως φωτίζει....
θέλω να πάω να δω άλλα παιδάκια...
κάπου εκεί λοιπόν μου ήρθε η ιδέα να τα ρωτήσω....αν τα παιδάκια αυτά ζούσαν σε μια χώρα που έχει πόλεμο, τι θα μπορούσαμε να τους στείλουμε με το περιστέρι μας;

θα μπορούσαμε να τους στείλουμε παιχνίδια....
θα μπορούσαμε να τους στείλουμε φάρμακα ( το θυμόντουσαν από τις φωτογραφίες των νοσοκόμων στον πόλεμο)
θα μπορούσαμε να τους στείλουμε φαγητό....
θα μπορούσαμε να τους στείλουμε την ειρήνη με το περιστέρι....
χμμμμμ.....αυτό με βοήθησε και ρώτησα....τι άλλο θα μπορούσαμε να τους στείλουμε που μας θυμίζει την ειρήνη;
οι περισσότεροι συμφωνήσαμε στα : ειρήνη, ελευθερία, χαρά, υγεία, αγάπη, φιλία και πολλές αγκαλιές...

Ωραία λοιπόν....αφού τα είπαμε...αποφασίσαμε να τα γράψουμε....ο καθένας τι θα έστελνε....
και μετά τα βάλαμε στο δέντρο....που έχουμε στην τάξη μας και τόσο καιρό ήταν άδειο....




και κάπως έτσι στολίσαμε και το δέντρο μας και την τάξη μας...

Μετά βγήκαμε διάλειμα και επειδή έβρεχε είπαμε να κάτσουμε στο υπόστεγο....τι να κάνουμε όμως που δεν έχουμε παιχνίδια; Τους εμφάνισα τα στεφάνια και παίξαμε το παιχνίδι με τις αγκαλιές...όση ώρα χτυπούσα το ντέφι τρέχαμε γύρω από τα στεφάνια και μόλις σταμάτησε μπήκαμε ανά δύο στο στεφάνι....αγκαλιαστήκαμε και στείλαμε σαν τα περιστέρια ένα μήνυμα στο φίλο μας.....το κάναμε πολλές φορές...για να αγκαλιαστούμε με πολλούς φίλους μας και σε κάθε έναν δίναμε και άλλο μήνυμα...ΦΙΛΙΑ.....ΧΑΡΑ....ΥΓΕΙΑ....ΕΙΡΗΝΗ....ΑΓΑΠΗ...


Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2012

Pitsino...κατερινίσματα για την Ειρήνη και τον Πόλεμο!!!



Να μαστε και πάλι....

     και χρησιμοποιώ πληθυντικό γιατί για αυτή την ανάρτηση είχα και μια φίλη μαζί...την Pitsina!! Και επειδή δεν ξέρουμε πως να κάνουμε κοινή ανάρτηση το δοκιμάζουμε έτσι!!
     Έτσι λοιπόν όπως λέγαμε τα νέα μας...προσωπικά και μη, τι κάνουμε στην τάξη, τι να κάνουμε στην τάξη...πως να μιλήσουμε για την 28η και την ειρήνη και τον πόλεμο...άντε πες καμιά ιδέα η μία, άντε πες η άλλη...αρχίσαμε να λέμε ιδέες που η μια συμπλήρωνε την άλλη....που δεν τις έχουμε κάνει βέβαια ώστε να σας δείξουμε φώτο...αλλά που ίσως κάνουμε στην τάξη ή θα κάνετε εσείς και θα μας δείξετε φωτογραφίες...χχιχιχχιχιχι!!!



Αρχίσαμε λοιπόν την ιδεοβροχή....λέγοντας να κάνουμε 2 πίνακες ζωγραφικής...ή μάλλον καλύτερα πίνακες δημιουργίας...

ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

Ο ένας πίνακας θα έχει τα χρώματα της ειρήνης και ο άλλος τα χρώματα του πολέμου....
Πως θα γίνει αυτό;;;;;;
Πανεύκολα και με παιγνιώδη τρόπο!! Βρίσκουμε στην τάξη εντελώς τυχαία ( τόσο τυχαία που η κυρία τα άφησε κρυφά στην τάξη στο διάλειμα που δεν έβλεπε κανείς) δύο κομμάτια από χαρτί του μέτρου...και ένα γραμματάκι!!!Τι λέει στο γράμμα άραγεεεεεεεεεεεεεε;;;;;
     Η μάγισσα Αχρωματοψία που ζει ψηλά σε ένα βουνό και όλους μας επιβλέπει....μας έκανε μια ζαβολιά!!!Επειδή δεν μπορεί να βλέπει τα χρώματα καθαρά και ζήλευε πολύ...αποφάσισε να μας μαγέψει τους πίνακες και να μην τα βλέπουμε ούτε εμείς...έτσι τα μάζεψε όλα τα χρώματα...ευτυχώς μας άφησε το άσπρο του πίνακα και τα έβαλε μέσα στα περιοδικά να ζουν φυλακισμένα....Τώρα όμως πως θα βάλουμε χρώμα στη ζωή μας για να μάθουμε κάθε χρώμα και τι αντιπροσωπεύει για τον πόλεμο και την ειρήνη;
     Ρωτάμε τα παιδιά τι θα μπορούσαμε να κάνουμε για να φτιάξουμε πάλι τους πίνακες και αποφασίζουμε να βρούμε στα περιοδικά τα χρώματα και να τα ξαναβάλουμε στα άσπρα χαρτιά που έχουμε....Ναι....αλλά ποιά είναι τα χρωματα της ειρήνης και ποιά του πολέμου;;;;
Συζηταμε με τα παιδιά και για να διευκολυνθούμε όλοι, παίρνουμε ένα κουτί μαρκαδόρους....από τη μια θα βάλουμε τα χρώματα που μας θυμίζουν ειρήνη....από την άλλη του πολέμου....μια γρήγορη
ταξινόμηση θα ήταν ειρήνη : ροζ επειδή έχουμε αγάπη....κίτρινο γιατί έχουμε λαμπερο ήλιο...γαλάζιο για τον ουρανό...πορτοκαλί γιατί πάμε βόλτες και βλέπουμε λουλούδια...για τον πόλεμο : μαύρο και γκρι γιατί ο ουρανός έτσι είναι από τις βόμβες κτλ, πράσινο σκούρο γιατί έτσι είναι οι στολές των φαντάρων....κόκκινο για το αίμα που χάνουν οι τραυματισμένοι και ούτω καθεξής....αφού λοιπόν τα χωρίσουμε και έχουμε μπροστά και τους μαρκαδόρους σαν πίνακα αναφοράς....πάίρνουμε περιοδικά και σκίζουμε με τα χεράκια μας κομματάκια που έχουν τα χρώματα που ψάχνουμε και τα κολλάμε στον αντίστοιχο πίνακα της ειρήνης και του πολέμου....αφού τελειώσουμε μπορούμε να το πάμε και παραπέρα....να φτιάξουμε πλαίσιο γύρω από τον κάθε πίνακα...για παράδειγμα στην ειρήνη μπορούμε να βάλουμε ήλιους που θα έχουν ζωγραφίσει τα παιδιά και μπορεί να γράφουν μέσα τη λέξη ειρήνη, λέξεις που μας θυμίζουν ειρήνη, συναισθήματα και στον πόλεμο μπορούμε να βάλουμε γκρι συννεφάκια με αντίστοιχες λεξούλες.....

επειδή εγώ αυτό το άρχισα...πάρτε μια ιδέα..




     Σαν προέκταση μπορούμε να εμφανίσουμε και τις φωτογραφίες από την 28η Οκτωβρίου οι οποίες είναι ασπρόμαυρες και να κολλήσουμε και την κυρία αχρωματοψία και να μιλήσουμε και για τις φωτογραφίες που εκείνη την εποχή δεν είχαν χρώματα και να συνεχιστεί η συζήτηση για το συγκεκριμένο θέμα....


                                Η ΚΟΥΚΛΑ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

Τι πιο όμορφο από το να παίξουμε κουκλοθέατρο όπου θα μας παρουσιάζεται η ειρήνη και ο πόλεμος και θα μας λένε τι αντιπροσωπεύουν...σκέψεις...λογάκια που θα έρθουν στα παιδικά μυαλουδάκια....μπορούμε να το κάνουμε ελεύθερα δηλαδή να ζωγραφίσει κάθε παιδί πως φαντάζεται την ειρήνη και τον πόλεμο...να το κόψουμε γύρω γύρω, να το κολλήσουμε σε χαρτονάκι και σε γλωσσοπίεστρο....ή να τους δώσουμε ένα κοριτσάκι να το ζωγραφίσουν και να το στολίσουν σαν ειρήνη και κάτι αντίστοιχο για τον πόλεμο και με την ίδια διαδικασία όπως παραπάνω να τα κάνουμε κουκλίτσες....ή να το κάνουμε ποιό παιχνιδιάρικο...να κολλήσουμε από τη μια πλευρά την ειρήνη από πίσω τον πόλεμο και ανάμεσα τους ένα καλαμάκι για να το πιάνουμε και ανάλογα με το τι θα λέμε να αποφασίζουμε αν είναι ειρήνη ή πόλεμος και να στριφογυρνάμε την κουκλίτσα...αν πάλι πιάνει το χέρι μας μπορούμε να φτιάξουμε τρισδιάστατες κούκλες για την ειρήνη και τον πόλεμο με υφάσματα...μαλλιά κτλ...που θα μας μείνουν στην τάξη για να τις παίξουμε και να τις φιλοξενήσουμε όλη τη χρονιά...

Σαν προέκταση μπορούμε τις ειρηνούλες που θα ζωγραφίσουν τα μικρά μας και τους πολεμούληδες να τους δώσουμε και όνομα...για παράδειγμα αν η ειρήνη έχει καρδούλες να γίνει η ειρήνης της καρδιάς...η ειρήνη των λουλουδιών...η ειρήνη του ουρανού...ο πόλεμος των όπλων...ο πόλεμος της λύπης...ο πόλεμος των powerangers κτλ...κτλ...

και τώρα;;;;;;;;;;;;
 που θα μείνουν οι νέοι μας φίλοι;;;;;;;;

     Μπορούμε να δώσουμε χαρτί στα παιδιά να ζωγραφίσουν που ζει η κάθε κουκλίτσα τους...να γεμίζουν το χαρτί με ιδέες και εμείς με μια εγκοπή που θα κάνουμε χαμηλά στο χαρτί να βάλουμε την κάθε ειρήνη-πόλεμο στο σκηνικό που έφτιαξε κάθε παιδί...να κάνει ''επίσκεψη'' το ένα στο άλλο. Αν θέλουμε να το συνδιάσουμε με χρώματα μπορούν να ζωγραφίσουν στο χαρτί με το αγαπημένο τους χρώμα και να ονομάσουν της κούκλες τους με βάση αυτό...πχ η ειρήνη του γαλάζιου και ο πόλεμος του κόκκινου....ή να του δώσουμε χαρτονάκια σε Α4 σε διάφορα χρώματα και να επιλέξουν σε ποιό θέλουν να μείνουν οι κούκλες τους ( πάλι βάζοντας τις κούκλες με εγκοπές) και να το δικαιολογήσουν...πχ στο πορτοκαλί χαρτόνι η ειρήνη τρώει πορτοκαλάκια και ο πόλεμος πετάει μπαλάκια με φωτιά....στο πράσινο η ειρήνη τρέχει στα λιβάδια και ο πόλεμος πρασινίζει από τη ζήλεια του γιατί όλοι αγαπούν την ειρήνη...

Αυτές λοιπόν ήταν οι ιδέες μας που ξεπετάχτηκαν από μια μικρή συζητησούλα και είπαμε να σας τις πούμε με πολύ αγάπη αν και δεν τις έχουμε κάνει για να σας δείξουμε τον τρόπο...έτσι ώστε αν κάποια θελήσει να κάνει κάτι για την ειρήνη και τον πόλεμο πιο παιχνιδιάρικο να μπορεί να τις χρησιμοποιήσει!!!

Από μένα και την Pitsina..........καλό απόγευμα!!

Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2012

ΕΛΜΕΡ...ΠΑΝΤΟΣ ΚΑΙΡΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ

Χαρούμενη και αγχωτική η μέρα η χθεσινή....
Χαρά μεγάλη γιατί για ακόμα μια φορά θα πω ότι τα παιδιά μας αναζωογωνούν...μας δίνουν νέες ιδέες και μας κάνουν να χαμογελάμε...και αγχωτική γιατί όταν προσγειώνεσαι σε μια τάξη Οκτώβρη μήνα με αλλαγή της υπάρχουσας νηπιαγωγού και μελλοντική αλλαγή πάλι σε 2 μήνες...δημιουργούνται πολλά θέματα....

Φέτος λοιπόν...θα ονομάσω τη σχολική χρονιά...χρονιά εμπειριών!!!! Εμπειριών γιατί είναι δύσκολο να διαμορφώσω ένα πρόγραμμα....να οργανωθώ....να φτιάξω μαζί με τα παιδιά μια όμορφη τάξη....αλλά θα προσπαθώ να ακολουθώ...οπότε θα πάρω εμπειρίες προς το παρόν...και θα δώσω εμπειρίες όσο μπορώ...

Πρώτη μέρα λοιπόν....απότομη προσγείωση...με 25 παιδιά που σε 10 λεπτά πρέπει να μάθω ονόματα...να τους παρουσιαστώ...να τα καθησυχάσω που άλλαξαν κυρία...να τους ενημερώσω ότι και εγώ θα φύγω κάποια στιγμή και να παρατηρήσω τη συμπεριφορά τους...τις γνώσεις τους...τις εμπειρίες τους και το....κουμπί τους....


τα τελευταία χρόνια στην αρχή μιας σχολικής χρονιάς επιλέγω ένα αγαπημένο μου παραμύθι...
τον..........ΕΛΜΕΡ!!!!


οι λόγοι για αυτό είναι γιατί το θεωρώ απλό και με ωραία εικονογράφιση για την αρχή....ο ελέφαντας τους αρέσει πολύ γιατί είναι ένα ζώο που δύσκολα θα το δουν στην καθημερινότητα τους...και όσον αφορά τα παιδαγωγικά...κάνω έναν παιχνιώδη έλεγχο για τις γνώσεις τους σχετικά με τα χρώματα και τα σχήματα....και φυσικά μια αρχική δήλωση ότι στη ζούγκλα του Έλμερ και των φίλων του...υπάρχουν διαφορετικά άτομα και κάποιος μπορεί να ξεχωρίζει...άρα κάθενας μας είναι διαφορετικός και είναι αποδεκτός...πόσο μάλλον μια κυρία που εμφανίστηκε από το πουθενά... :) :)

τον διαβάσαμε λοιπόν με ευλάβεια....και δεν κατσαμε στην παρεούλα αλλά όλοι γύρω μου οκλαδόν....δραματοποιήσαμε την φωνή του...το πασάλειμμα του με τα βατόμουρα...το αναποδογύρισμα των ελεφάντων που τρόμαξαν και φυσικά αναφέραμε τα χρώματα που βλέπαμε αλλά και τα σχήματα....φωτογραφίες από όλα αυτά δυστυχως δεν έχουμε γιατί δεν είδα καν τους γονείς για να πάρω έγκριση....οπότε με ότι μπορέσαμε....

ο Ελμερ έχει τεραγωνάκια....

ο φίλος του κυκλάκια...

να αυτός έχει αστεράκια....

και αυτός καρδουλίτσες!!!!

κυρία...κυρία μπορούμε να κάνουμε και εμείς έναν δικό μας???
Να το ! λέω.....τους κίνησε το ενδιαφέρον....και φυσικά απάντησα να πάρουμε χαρτάκι να τον φτιάξετε όπως θέλετε.....και σε αυτό το σημείο....τρόμαξαν!!!χιχιχιιχιι!!! μα δεν μπορούμε να τον κάνουμε ....και τα γνωστά λογάκια....
επειδή για πρώτη μέρα δεν ήθελα να τα τρομάξω...αλλά να διερευνήσω τι μπορούν να κάνουν τα ρώτησα πως να τον ζωγραφίσουμε λοιπόν και μου είπαν να τον σχεδιάσω εγώ και να τον γεμίσουν αυτά....έτσι προέκυψε αυτό το φυλλο εργασίας....που με διευκόλυνε στο να δω την φαντασία τους με τα χρώματα....το κατά πόσο ξέρουν τις γραμμές και ζωγραφίζουν μεσα σε αυτές.....πως χρησιμοποιούν το μαρκαδόρο...για την προσπάθεια τους ενθουσιάστηκα με τα χρώματα και τα σχήματα....κάποια ενδεικτικά....







ελπίζω αύριο στο ελεύθερο να δω πολλά δικά τους ελεφαντάκια!!!!

Αύριο δεν ξέρω που θα με οδηγήσουν και πως αλλά ζήτησαν να φτιάξουμε μια ζούγκλα και να τους βάλουμε μέσα και να κάνουμε τετραγωνάκια χρωματιστά σαν του Έλμερ....τώρα τι θα κάνουμε δεν ξέρω....θα το μάθουμε αύριοοοοοοο!!!


 

Τρίτη 9 Οκτωβρίου 2012

ΦΙΛΙΑ...ΜΙΑ ΜΑΓΙΚΗ ΛΕΞΗ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΙΞΟΥΜΕ

Φιλία λοιπόν το σημερινό μας θέμα...ένα θέμα που προσπαθώ πολύ καιρό να ανεβάσω αλλά όλο κάτι γίνεται και δεν το τελειώνω :)
Η φιλία είναι μια λέξη μαγική γιατί στο άκουσμα της δίνει σε όλους, μικρούς και μεγάλους, ένα αστραφτερό χαμόγελο!!Είναι μια σχέση μαγική γιατί δημιουργείται χωρίς να επιβάλλεται από δύο άτομα και διατηρείται μαθαίνοντας ο ένας τον άλλο καλύτερα...δίνοντας χρόνο και χώρο...προσαρμόζοντας την συμπεριφορά του ανάλογα με τις ανάγκες του άλλου...δημιουργώντας έτσι ένα ισχυρό συναισθηματικό δεσμό όσο μεγαλώνει το άτομο. Οι φίλοι μαθαίνουν να συνεργάζονται...να βοηθά ο ένας τον άλλο...να τον στηρίζει και φυσικά να είναι μαζί στα εύκολα αλλά και στα δύσκολα....
     Η παιδική ηλικία είναι η πρώτη ηλικία που τα παιδιά αναζητούν παρέα και φίλους και άσχετα από το γεγονός ότι οι φιλίες τους μπορεί να φαίνονται πιο επιπόλαιες και σύντομες στα μάτια μας...συμβάλλουν καθοριστικά στην ομαλή συναισθηματική τους ανάπτυξη και στην ενσωμάτωση στο κοινωνικό σύνολο. Κάνοντας φίλους ένα παιδί, νιώθει καλύτερα, τονώνεται η αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση του, κάνει νέες ανακαλύψεις, τονώνεται συναισθηματικά και νιώθει πιο δυνατό και ικανό για τα πάντα...ακόμα και για τις σκανταλιές....
    Για αυτό το λόγο στην αρχή της σχολικής χρονιάς αλλά και σε όλη τη διάρκεια της θα πρέπει να τονώνουμε αυτή την ανάγκη του παιδιού για να κάνει φίλους..με διάφορες δραστηριότητες..παιχνίδια...κατασκευές...μουσική....ζωγραφική...κ.α

Ένα από τα πρώτα πράγματα που κάνω στην τάξη μου είναι το γνωστό
ΒΡΑΧΙΟΛΑΚΙ ΤΗΣ ΦΙΛΙΑΣ
κόβουμε λωρίδες από χρωματιστό χαρτόνι και σε κάθε μια γράφουμε από τη μία πλευρά το όνομα μας και από την άλλη το όνομα του φίλου μας...στη μέση ζωγραφίζουμε κάτι...συρράπτουμε και το κάνουμε δώρο στο φίλο μας....η μια προοπτική είναι να το πάρουμε σπίτι μας μετά για πάντα...η δεύτερη είναι να το πάρουμε για μια μέρα σπίτι μας να το φυλάξουμε προσεκτικά και την επόμενη να το φέρουμε στην τάξη για το δεύτερο μέρος της δραστηριότητας..
την ΑΛΥΣΙΔΑ ΤΗΣ ΦΙΛΙΑΣ...ενώνουμε όλα τα κομμάτια των βραχιολιών και κάνουμε μια αλυσίδα που την βάζουμε σε εμφανές σημείο στην τάξη μας...κάθε φορά που για κάποιο λόγο κάνουμε μια νέα φιλία προσθέτουμε ένα καινούργιο βραχιολάκι που το ενώνουμε στην αλυσίδα!!

άλλη δραστηριότητα είναι το ΚΟΥΚΛΑΚΙ ΦΙΛΑΡΑΚΙ   έχουμε ένα κουτί μέσα στο οποίο έχουμε καρτέλες με τα ονόματα των παιδιών και το βάζουμε στο κέντρο του κύκλου. Καθόμαστε στον κύκλο και έχουμε ένα κουκλάκι...βάζουμε μουσική και το κουκλάκι ταξιδεύει στα χέρια των παιδιών...σταματά η μουσική και το παιδάκι που έμεινε με το κουκλάκι στο χέρι πάει στο κουτί με τα ονόματα και τραβά μια καρτέλα...
κουκλάκι φιλαράκι
τι όμορφο παιδάκι
για πες μου στο λεπτό
για ποιόν θα μιλησω εγώ....
όπως καταλάβατε, το παιδάκι με το κουκλάκι θα πρέπει να πει κάτι όμορφο για τον φίλο που διάλεξε...να του δώσει το κουκλάκι και να ξεκινήσει πάλι η μουσική

ΟΙ ΑΓΚΑΛΙΤΣΟ...ΦΩΛΙΤΣΕΣ
σκορπίζουμε στο χώρο στεφάνια, τα μισά από όσα είναι τα παιδιά....βάζουμε μουσική και τα παιδιά χορεύουν στο χώρο έξω από τις φωλίτσες. μόλις σταματήσει η μουσική πηδάνε σε ένα στεφάνι και αγκαλιάζουν όποιον βρουν εκεί....ξαναρχινά η μουσική και τώρα όταν σταματήσει θα πρέπει να πάνε σε άλλο στεφάνι!!!

ΠΑΛΑΜΟΦΙΛΑΡΑΚΙΑ .... ΤΟ ΚΑΔΡΑΚΙ ΤΗΣ ΦΙΛΙΑΣ
σχεδιάζουμε σε κάνσον μια καρδιά για κάθε παιδί τόσο μεγάλη ώστε να χωρέσει 2 παλάμες...το παιδί την κόβει και με τέμπερα βάζει από τη μια μεριά το αποτύπωμα της παλάμης του...προσκαλεί το φίλο του να βάλει το αποτύπωμα του από την άλλη μεριά και γράφουμε γύρω γύρω από την καρδιά τους λόγους γιατί τον θεωρεί φίλο του...το διακοσμούμε με γκοφρέ γύρω γύρω ή πούλιες ή ότι άλλο θέλουμε, βάζουμε πιαστράκι από πίσω και έτοιμο το καδράκι της φιλίας


Η ΦΩΝΗ ΣΟΥ ΜΕ ΟΔΗΓΕΙ
τα παιδιά χωρίζονται σε ζευγάρια, φτιάχνουμε μια διαδρομή με στεφάνια και τουβλάκια. ο ένας από το ζευγάρι δένει με μαντήλι τα μάτια του και ο άλλος τον καθοδηγεί ώστε να περάσει από τα εμπόδια. Αυτό μπορούμε να το κάνουμε και σε στυλ διαγωνισμού για να βγει νικήτής η ομάδα που συνεργάστηκε καλύτερα και για να δούμε κατά πόσο αναγνωρίζουν τη φωνή του ζευγαριού τους.

ΤΟ ΒΡΑΒΕΙΟΥ ΤΟΥ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥ ΦΙΛΟΥ
αυτό το κάνω σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς και όχι μια φορά για όλους σαν εργασία...ανάλογα με κάποια πράξη βοήθειας και συνεργασίας που μπορεί να προκύψει κάποια μέρα και να συζητηθεί από τα παιδιά έχουμε μια κονκάρδα σαν βραβείο όπου το παιδί που θέλει να το δώσει ζωγραφίζει τη βοήθεια που του πρόσφερε ο συμμαθήτής του και του το δίνει στο σπίτι


Η πριγκιπισσα Φιλία
αυτό είναι κλεμμένο από τον κήπο των συναισθημάτων με κάποιες παραλλαγές....και το χρησιμοποιώ όταν έχουμε συγκρούσεις...
Σε ένα όμορφο παλάτι ψηλά στον ουρανό ζούσε μια πριγκίπισσα που την έλεγαν Φιλία. Εκεί ψηλά που έμενε μπορούσε να δει τι γινόταν στη γη αλλά και όλοι από τη γη μπορούσαν να τη δούνε. όταν έβλεπε προσωπάκια χαρούμενα πιασμένα χέρι χέρι...ήταν χαρούμενη και η καρδιά της και σκόρπιζε παντού το χαμόγελο της...όταν έβλεπε προσωπάκια θυμωμένα και μόνα τους...σπάραζε η καρδιά της και έκλαιγε συνέχεια...στα παλάτι που ζούσε είχε μαζί και τους φίλους της για να παίζει...την Αγάπη, την Αλήθεια , το Σεβασμό και την Συνεργασία...κάτω όμως στη γη υπήρχαν οι εχθροί της που προσπαθούσαν να στεναχωρήσουν τους ανθρώπους και να κάνουν να κλάψει η φιλία...ο Θυμός, η Ζήλια, το Ψέμα και η Μοναξία....κάθε φορά που κάποιος από τους εχθρούς της έκανε επίθεση οι φίλοι της αγωνίζονταν να την προστατεύσουν.....ας φανταστούμε λοιπόν τι έγινε τι μέρα που επιτέθηκε ο θυμός...πως μπορεί να καταστραφεί η Φιλία; τι μπορούμε να κάνουμε για να την προστατεύσουμε;
τα παιδιά μπορούν να ζωγραφίσουν σε Α4 χωρισμένο στη μέση την εικόνα της γης ή του παλατιού όταν η φιλία είναι χαρούμενη και από την άλλη πλευρά τι γίνεται όταν υπάρχει θυμός και τσακωμός και κατ επέκταση να φτιάξουμε μια ομαδική που να έχουμε κανόνες συμπεριφοράς για να έχουμε πάντα τη φιλία στη ζωή μας.

ΤΟ ΒΑΖΟ ΤΗΣ ΦΙΛΙΑΣ

μαθαίνουμε το....
"φίλος έδωσε σε φίλο
τριαντάφυλλο με φύλλο.
Φίλε φύλαγε το φύλλο
μην το δώσεις σ ' άλλο φίλο"

 μπορούμε να φτιάξουμε ένα τριαντάφυλλο με χαρτί, γκοφρέ κτλ και ο ένας να το δώσει στο φίλο του να το φυλάξει για μια μέρα....και την άλλη μέρα να μας το φέρει για να το βάλουμε στο βάζο της φιλίας. Το βάζο της φιλίας είναι σε περίοπτη θέση στην τάξη μας και κάθε φορά που θέλουμε να κάνουμε κάποιον φίλο μας του δίνουμε το τριαντάφυλλο να το κρατήσει....μπορούμε να το επεκτείνουμε και όταν τσακωνόμαστε και θέλουμε να συμφιλιωθούμε να το δίνουμε ως δώρο

ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΦΙΛΙΑΣ

ζωγραφίζουμε με τα παιδιά σε χαρτί του μέτρου ένα μέτριο σχετικά δεντράκι με ρίζες, κορμό και φύλλα. Το ονομάζουμε το δέντρο της φιλίας και ρωτάμε τα παιδιά τι χρειάζεται για να αναπτυχθεί, να μεγαλώσει και να μας προστατεύει όλους...νερό, φροντίδα κτλ....τους ρωτάμε αν θέλουμε να αναπτυχθεί η φιλία τι χρειάζεται...συνεργασία, αγάπη, σεβασμό. προσπαθούμε όπως μπορούμε να γράψουμε τις λέξεις και να τις ζωγραφίσουμε σε μικρά χαρτάκια και τα κολλάμε στις ρίζες του δέντρου. επεκτείνοντας την ανάπτυξη του μπορούμε να κολλήσουμε φώτο από τις νέες φιλίες στα κλαδιά του, νέες λέξεις στις ρίζες, δωράκια για τους φίλους μας κτλ...

Αυτά τα ολίγα προς το παρόν και ελπίζω σύντομα να συμπληρώσω και άλλες δραστηριότες......
Φιλιά και.....φιλία σε όλους λοιπόν!!!